We hebben een paar heerlijke dagen achter de rug in El Bolson. In het huis van de franse Odile zijn we met veel zelfgemaakt eten verwend. Ze heeft me geleerd brood te bakken en ratatouille te maken. Dertig jaar geleden heeft ze in het dorp aan de rivier 2 hectares gekocht, 2 huizen gebouwd met inpandige kassen, een groenten-, aroma- en kruidentuin. Erg mooi. Al die jaren hard gewerkt en nu op het punt om haar droom te verkopen en verder te gaan met een paar koffers. Er was ook een heel leuk stel 1/2 Amerikaans en Argentijns die een stuk grond wilden kopen om een eco huis op te bouwen van klei en gras op het dak. Leuk om ieders plannen te horen. Iedereen woont in dat gebied redelijk op zichzelf. Vaak zelfs zonder internet en telefoon! We zijn ook nog naar een huisje in de bergen geklommen om een sculpturen park te bekijken. Van dode bomen hebben ze prachtige beelden gemaakt, zie de foto's hiernaast. In het huisje woont een jonge vrouw met kind, maakt alles zelf, incl bier (overigens erg lekker na zo'n klim) en boven op zolder kun je blijven slapen.
Na El Bolson zijn we naar het noorden gereden, Bariloche, en hier hebben we de auto ingeleverd op een klein vliegveld. Peter kwam daar 2 Nederlandse fotografen tegen die vandaag Maxima en familie mochten fotograferen. 20 minuten de tijd krijgen ze. Kun je je voorstellen helemaal hiernaartoe!! Waarschijnlijk maandag in de Telegraaf en daarna in de bladen die bij de kapper liggen. Ze vieren kerst bij haar broer in Villa la Angostura en daar zijn we gisteren doorheen gereden. Gek idee, zo dichtbij. Het Nederlands koningshuis is hier trouwens erg bekend en ze vieren 30 april in Argentinië en kleuren alles oranje.
We zijn Bariloche via de verkeerde kant ingereden. Door de sloppenwijken de stad reden we in. Hoe dichte je bij het meer komt hoe mooier de gebouwen, hotels en huizen. Onze eerste indruk van Bariloche was daardoor heel anders dan de meeste toeristen zullen zien. Later hebben we ook vernomen dat de politie de buitenwijken zwaar onderdrukt. Er zijn af en toe opstanden en deze worden met harde hand neergeslagen. Er heerst hier nog steeds een macho cultuur en het recht van de sterkste. De zwakkeren van de maatschappij hebben weinig kans op een goed leven. Onderwijs krijgen de kinderen maar 4 uur per dag. De leraren worden zwaar onder betaald en staken vaak. (dit was even een serieus stuk van Pe)Na 2 dagen in Bariloche hebben we voor het eerst de bus genomen naar Osorno, in Chili. Het vertrek zou om 14.30 zijn maar uiteindelijk zijn we pas om 16.30 de stad uit gereden. Heel veel mensen leggen hier grote afstanden met de bus af en de bussen zijn zeer comfortabel. Sommige bussen hebben zelfs Wi-Fi en bedden! Wij hebben laat geboekt en zaten achterin maar de stoelen zijn dan nog super groot en je kunt je benen neerleggen! Het was nog een hele toer om Argentinië uit te komen en vooral ook Chili in te gaan. Ze zijn heel erg voorzichtig met het behoud van hun eco systeem en willen geen takken, zaden en andere dingen het land in die van dieren afkomstig zijn. Tjibbe zat al helemaal in de rats toen hij het hoorde want was dagen bezig geweest met het afschrapen van takken. Gelukkig mochten ze mee maar hij moest wel ter plekke de met hartjes versierde handvatten helemaal kaal schrapen ! We hebben ook nog een doos met spulletjes die we verzameld hebben en op moeten sturen. Dit laatste lukt maar niet, doos te groot, postkantoor dicht, etc. Ik dacht even dat we uiteindelijk de hele inhoud moesten inleveren (schapenvellen, wol, rietenlamp, schelpen) maar er gingen geen bellen af toen hij door de scan ging en we werden er niet uitgepikt voor de steekproef. pffff.... Uiteindelijk kwamen we erg laat aan. Siebe lag Gelukkig hadden we al een huisje geregeld bij de Zwitserse dame, Nadia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten