lente in Patagonië

Een paar dagen geleden hebben we een lange rit gemaakt van Gaimen naar Trevelin. Het was 21 graden toen we vertrokken en 8,5 graden bij aankomst. Onderweg, 675 km, kom je vrijwel niets tegen. Twee keer een benzine pomp met wat huisjes er omheen. Eerst dacht ik dat Heiloo afgelegen was, daarna honor MI en nu heb ik dit gezien, wow.  We hebben geen slaapplaats geregeld dus eerst op zoek naar een plekje. Bij een oude dame op een heuvel in het Nationale Park met uitzicht over een meer vonden we een plek. Alsof je in Oostenrijk bent. Besneeuwde bergtoppen en gletsjers in de verte van de Andes, tussen Patagonië en Chili. Overal groeien lupine's in het wild! Overal hoor en zie je watervallen naar beneden kletteren. Wat een natuur! Gaucho's rijden op grote stukken land om hun koeien of schapen bij elkaar te houden. Ze dragen een soort grote alpino pet, een wollen cape en een broek van een schapenvacht.

D volgende nacht zijn we in een jeugd herberg beland. Erg leuk tussen allemaal backpackers. Jongens die op organic farms werken via de WWOOF, dames die na een tijdje werken een nieuwe levens invulling zoeken etc. Erg leuk....totdat ze over leeftijden beginnen te praten. Ik kreeg ineens de behoefte om naar de keuken te gaan en thee te zetten. Pe dook in zijn boek. De 1 is 19 jaar de ander 30 etc. Wij zijn de bejaarden. De volgende dag was helemaal confronterend toen Peter in El Bolson naar een slaapplaats in een jeugdherberg vroeg. Mister, i think this is a place for young people, zei de dame bij het toeristen info centrum... dus. In een jeugdherberg is het juist zo aardig dat we zelf thee kunnen zetten. Ieder heeft zijn eigen kamer met douche. De jongens kaarten met andere jongens en je kunt soms een pasta kunnen maken maar goed, niet op onze leeftijd blijkbaar. Via via komen we op super leuke plekken. Vooral van initiatiefrijke dames die een kleine guest house zijn begonnen. Groene eco oases, veel leuker en dan grote hotels. Heerlijk ontbijt en vaak kun je 's avonds mee eten. Nu zitten we bij de franse Odile. Huiswerk maken in haar mooie tuin en straks een wandeling in een bos met sculpturen.

Ik probeer, als we bereik hebben, foto's aan te vullen bij het mapje Argentinië. De rood gedrukte plaatsnamen kun je openen, dan zie je op google maps waar we zijn. Later nog een stukje van Tjibbe!