Na het ontbijt zijn we zaterdagmorgen vertrokken richting Charleston. Het wordt iets drukker overal omdat de vakantie bijna gaat beginnen voor de Amerikanen. Vanaf volgend weekend is het zover. Gedurende de reis wordt het steeds iets warmer. Bij vertrek was het 17 graden en nu is het 30 graden! We zitten nu in South Carolina, Edisto. Het Amerikaanse accent is weer behoorlijk veranderd en we moeten de oren spitsen om het te volgen. Het is ongelooflijk hoe de omgeving elke keer verandert. Na een rit van honderden kilometers door de bergen met wilde rhododendrons, van soms 4 meter hoog, langs beide kanten van de weg, zie je nu bomen met een soort droog mos dat als een sluier naar beneden hangt. Verder zie je grote moeras-achtige plekken en hele grote statige huizen met vele pilaren voor de deur. Iedereen heeft een veranda. Of je nu een groot huis hebt of een trailer home. In ieder geval heb je een veranda met daarop minimaal 1 schommelstoel (soms zelfs 6), een hangende schommelbank of iets anders dat schommelt. Hier en daar slaapt iemand in zijn schommelstoel, het ziet er heel relaxt uit. We kamperen op een State Park. We zijn erover uit dat State Parks het mooist liggen. Je krijgt een grote plek en de omgeving is natuurlijk. Je moet altijd vroeg van tevoren boeken want ze zijn zeer populair in de vakantiee houden 5-10 plekken vrij voor onverwachte gasten. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt dus dat wordt vroeg opstaan de komende maanden als we ons verplaatsen. Het is zeker de moeite waard!
Ediston Beach State Park is de plek waar we nu staan en aan DE ATLANTISCHE OCEAAN! We houden van strand en vooral de oceaan. Prachtig zijn de bergen en de glooiende landschappen maar het wijdse uitzicht gaat boven alles. Peter en Tjibbe nemen meteen een duik en het valt Tjibbe op dat het water niet zo zout is. Er monden hier vele rivieren uit in de oceaan en misschien zorgt dat voor minder zout? We moeten erg opletten want op dit moment leggen de schildpadden eieren op het strand. s’ Morgens vroeg checken de rangers of ze een groepje eieren zien liggen. De ranger legt een mand over de eieren zodat andere beesten de eieren niet opgegeten kunnen worden. Meestal legt een schildpad 40-50 eieren.Ze komen allemaal uit maar ongeveer 1 schildpad zal uiteindelijk volwassen worden. Ze hebben vele vijanden. Tijdens het leggen van de eieren wordt de moeder vaak gestoord, mn door mensen die ’s nachts gaan speuren voor de schildpadden. De schildpad laat dan min of meer al haar eieren uit zich vallen terwijl ze terug naar de oceaan rent. Deze eieren kunnen niet meer gered worden. Rangers houden de mensen zo veel mogelijk uit de buurt. Binnenkort gaan we met een Ranger mee naar een educatie centrum, daar zal ze alles over de schildpad uitleggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten