the city of love

overal zie je stelletjes, jong en oud hand in hand lopen, kussen en genieten van het leven. Misschien komt het door het slaapgebrek maar het lijkt wel alsof ik door een roze bril kijk. De reis was intens. Allereerst waren we te laat met inchecken dus de tassen konden niet meer ingecheckt worden De tassen moesten gewoon mee als hand bagage met als gevolg dat de shampoo etc allemaal ingeleverd kon worden. Zo dat scheelt weer een kilo. Tjibbe kan daar helemaal niet tegen en raakt helemaal in paniek. Dat weten wij eigenlijk wel en moeten dat maar niet meer doen. Hij heeft meer tijd nodig n raakt in paniek als we te laat zijn. De connectie van Chicago naar Miami had ook vertraging waardoor een overvol vliegtuig op de komst van ons 4 stond te wachten. Siebe liep om 12 uur 's nachts het vliegtuig in en in plaats van meteen naar zijn stoel te gaan, dook hij de cockpit in, de deur stond toch open. De piloten gaven even een rondleiding en iedereen wachtte gewoon nog even langer. Snel zitten en Siebe viel meteen in slaap op mijn schoot en zijn voeten op de schoot van Tjibbe. Wij hebben bijna geen oog dicht gedaan maar Siebe heeft heerlijk geslapen.

De aankomst in Rio deed me meteen denken aan Indonesië. De tropische, vochtige geur op het vliegveld was kenmerkend. De douane zat goedlachs in vrijetijds kleding in hun hokjes. Heel gemoedelijk allemaal. De dame die iedereen checkt, achter de 'nothing to declare' balie, stond ook in een bloemen jurk op allstars. Dat zou ik me in Nederland en Amerika niet voor kunnen stellen. In de lift zitten dames die op het knopje drukken. Soms is hun lift helemaal versierd van binnen en zitten ze op een luxe bureaustoel, op-en-neer de hele dag. Door die grote stoel kan er ook bijna niemand in de lift. Vanaf het vliegveld was het ongeveer 20 minuten rijden. Het lijkt wel of de stad middenin het oerwoud staat. Overal bomen en planten. Ook op daken van flats.

Wat een leuke stad! en wat een vrolijke mensen. De dame van het guesthouse, Martha, stond ons al op te wachten en kuste ons meteen alsof we haar al jaren kende. Een grote omhelzing en een warm welkom met verse passie vruchten sap en thee. Siebe werd helemaal fijngedrukt en heeft wel 20 kusjes gekregen van haar. Tjibbe stond er als een zoutzak bij toen hij gegrepen en gekust werd, zijn ogen wegdraaiend.

We zijn een beetje moe en hebben een wandeling gemaakt naar Ipanima. Nog heerlijke tapas en ijs gegeten. Vooral dames kijken naar de jongens en Siebe aaien ze over zijn bol om zijn haar te voelen. Hij kan er nu nog om lachen maar de vorige keer in China werd het de mannen teveel en hebben ze een muts opgezet. Ik heb caps mee voor als het uit de hand loopt. Je gelooft het trouwens niet maar we hebben vanmiddag huiswerk gemaakt! SIEBE wilde het graag! niet te geloven. Meteen serieus op ingegaan natuurlijk.

wist je:
*   dat ze hier Portugees spreken en telkens in de lach schieten als Peter in het Spaans begint?
*   dat ze kleine auto's hebben en 90% op bio olie rijden?
*   dat 15 miljoen mensen in Rio wonen, net zoveel als in heel Nederland