Brasilia, wat een waanzinnige

stad. Zo heb ik nog nooit een stad beleefd! 200 jaar geleden (1823) had men hier in Brazilië al besloten om een hoofdstad in 1 keer vanuit het niets neer te zetten. Ongeveer 100 jaar geleden kwam dat in de grondwet te staan. In 1955 gaf de president Kubitschek het startsein. Men is onder leiding van Oscar Niemeyer de stad gaan ontwerpen, als dé nieuwe hoofdstad. Binnen 41 ! maanden hebben ze de hele stad min-of-meer opgebouwd en was het klaar om de hele regering vanuit Rio naar de nieuwe hoofdstad Brasilia te verhuizen. Ze hebben met man en macht, miljoenen arbeiders, dag en nacht in ploegendienst gewerkt. De stad is opgebouwd uit gebieden. Een gebied met alle ministeries, hotels, commerciële gebieden etc. en door het midden een snelweg met alle belangrijke gebouwen. Heel erg overzichtelijk en ruimtelijk. Het lijkt bijna wel surrealistisch. We hebben een auto gehuurd omdat alles heel ruimtelijk- en overzichtelijk opgezet is. Alle straten en wegen hebben nrs en letters. Er is geen straat met een naam! Je woont op C405 in GK of op H801 in DT, snap je? Voor ons heel raar maar er zit een systeem in.

We zijn zondag in het regeringsgebouw, zie de foto hiernaast aan de linkerkant, geweest. Heel indrukwekkend. De tweede kamer in de schaal en de eerste in de bol. Het Gekke was eigenlijk dat je gewoon in de kamer van de president mocht kijken! De president van Brazilië. Siebe verveelde zich daar enorm en is even op zijn bank gaan liggen. Raar idee dat hij daar gewoon weer was vandaag. Het gebouw is prachtig en helemaal organisch, met veel ronde vormen, beton, stucwerk en veel glas. Binnen mooie wandkleden, donkere, houten paneelwanden en design meubels uit de jaren 60. Beetje lounge zoals we dat nu noemen in Europa.

Vandaag hebben we eerst de Catedral Metropolitana bezocht. Misschien ken je hem wel met die punten, zie foto. Je loopt naar beneden een tunnel in om vervolgens in een door buitenlicht verlichte kathedraal te komen. Prachtig! Verder heel sober maar het licht en de kleuren zijn erg indrukwekkend.

Na deze kathedraal zijn we naar een andere kerk geweest en die vond ik nog mooier!! Dom Bosco. Een betonnen gebouw met gotische uitsnedes, Daarachter grote glas-in-lood ramen met blauw glas, 12 verschillende tinten. Gemaakt door een Belg. Niet te geloven, ik zou bijna gelovig worden om er elke week naartoe te gaan. Het licht door de blauwe ramen was betoverend en adembenemend.

Graag zou ik nog een keer terug gaan om foto's te nemen en alles nog eens goed te ervaren. De rondleidingen waren nl in het Portugees en men nam totaal geen moeite om ons iets duidelijk te maken. Dat maakt het hier in Brazilië wel wat moeilijk want maar weinig mensen spreken Engels. Iedereen loopt wel met t-shirts met rare teksten in het Engels op zijn shirt en zingt rap liedjes in het engels maar heeft geen idee wat de inhoud van die teksten zijn. Gisteren aten we in een heel leuk restaurant tussen de Brazilianen. Wederom geen Engelse omschrijvingen op de menu kaart. Het enige wat we de ober hebben verteld was : sin carne. Uiteindelijk was het eten heerlijk mede omdat de ober het leuk vond om ons te helpen. Gegrilde kaas, barbeque garnalen met geraspte kaas en nog een aantal onduidelijke maar heerlijke hapjes.

Vanmiddag zij we ook nog naar een aqua mineralen zwempark geweest. Even afkoelen.

Morgen vliegen we weer verder naar de watervallen in het zuiden van Brazilië.

Salvador

is ook nog van de Nederlanders geweest onder leiding van Maurits! Voor de Nederlanders enorm interessant vanwege de rijkdom aan grondstoffen en sugarcane. Het duurde maar 1 jaar voordat het weer in handen kwam van de Portugezen. Salvador was zelfs zo rijk dat de koning van Portugal er ging wonen maar ook omdat hij door Napoleon werd aangevallen. Deze rijkdom zie je terug in de kerken. Een enorme zilveren kandelaar van 80 kilo, al het houtsnijwerk is bedekt met goudblad, alleen maar massief houten vloeren en vele uitgewerkte beelden. De Portugezen hebben wel 3,7 millioen slaven uit Afrika gehaald. De Brazilianen zijn nu een mengsel van Portugezen, Indianen en Afrikanen.

gesprekje met Siebe, 9 jaar:

siebe: mam, als ik nu hier ga wonen wat gebeurd er dan ?
ik: nou, dan komen papa en ik vaak bij je op bezoek.
siebe: ja maar dat bedoel ik niet. ik bedoel met de meiden.
ik: o, ja dan zul je wel veel dames achter je aan krijgen.
siebe: ok, dat is mooi dan kies ik de mooiste.
ik: ik zou eigenlijk de liefste kiezen.
siebe: ja, de liefste en de mooiste!

hij krijgt zoveel aandacht van de dames en denkt het ook zo zal zijn als hij 20 is, wie weet.

gelukkig de auto is ingeleverd

en we zijn inmiddels in Salvador. Na een paar dagen in Brazilië rijden, begon Peter overmoedig te worden! Door diepe plassen zonder even te checken waar het diepste punt is. Vrachtwagens in halen in de binnenbocht. Het leek net Parijs Dakar. Hier een filmpje van de tweede dag richting het grootste zwempark van Brazilië. In Nederland al beloofd maar helaas gesloten voor de maand november. Ja hoe leg je dat uit aan de kinderen met de zwembroek aan op de achterbank? Ik weet niet hoe vaak ik tegen de kinderen heb gezegd: hoofden binnenboord. Straks ga je met je kin op het half open raam. Ze hebben al niet zo'n sterk gebit. Soms hoorde je boem, koppie tegen het raam, iets te ontspannen tegen het raam hangend. Goed relax... Gisteren vertrokken uit het hele leuke Trancoso. Je kunt daar heerlijk eten, flinterdunne pizza's, verse pasta's, heerlijke wijnen en nog lekkerdere toetjes. Ik vraag me af hoe men daar alles naar het dorp krijgt. Op een plek waar nog maar net een asfaltweg naartoe is gelegd.

Gisteren zijn we via Porto Seguro naar Salvador gevlogen. Ongelooflijk wat een grote stad. Hier landden de Portugese rond 1500 en dit was de eerste hoofdstad van Brazilië. Nu is dat Brasilia. De buitenkant van de stad is heel modern met de MAKRO en shoppingmalls. De binnenkant is Portugees met pastel kleurige huizen en keien als plaveisel. We hebben daar een aantal prachtige kerken bezocht in de barok stijl, veel tierelantijnen. De hele binnenkant was van hout met allemaal engelen, bladeren etc. Gemaakt door slaven uit Afrika. Zij vonden dat natuurlijk niet leuk om te doen en hebben heel veel engelen gekke gezichten gegeven, scheelkijkend bijvoorbeeld. Daarnaast hebben ze ook heel veel engelen zwanger gemaakt om de Portugesen te pesten. In de kerk is ook veel gebruik gemaakt van Portugees blauw-wit tegelwerk dat rond de 16de eeuw met schepen naar Brazilië werd vervoerd. Prachtig om te zien.

Het is hier prachtig weer. We kunnen ons niet voorstellen dat de eerste sneeuw al gevallen is in Nederland. Wij nemen nog een duik in de zee want morgen vliegen we door naar de architectuurstad Brasilia. Een stad midden in de jungle met heel veel bijzondere gebouwen.

indianendorp

Vandaag gingen we naar een indianendorp toe, geen Amerikaanse indianen maar Braziliaanse indianen. Van ons hotel af was het ongeveer 2 uur rijden. toen onderweg kwamen we een ander dorpje tegen ze verkochten daar allemaal leuke dingen zoals hoofdtooien, schalen en rieten hula rokjes. Er waren ook allemaal kinderen met hoofdtooien op. Sommigen hadden een papegaai op hun schouder. Toen we door reden naar het andere indianendorp. Eerst reden we door het bos, en toen kwamen we opeens op een weiland uit met allemaal koeien (buffels). Toen we bij het dorpje aankwamen kwamen we erachter dat ze maar 1 jaar geleden elektriciteit hebben gekregen. We moesten onze auto aan de overkant van de rivier parkeren. Toen werden we met de pond naar de overkant gebracht. (Pond: was een roeibootje). Toen twe daar aankwamen gingen we rondvragen naar de indianen tour. Later kregen we te horen dat het niet door ging omdat het zo hard regende. Toen waren we weer een stukje terug gereden om het beste strand van Brazilië te bekijken, we hebben daar gezwommen en gedaan, toen moesten we alweer naar huis. De terugweg ging heel langzaam omdat door alle regen de wegen heel slecht waren geworden. Dit was ons avontuur voor vandaag


tjibbe

Trancoso

een super leuk dorp. Na de vliegtocht met een zeer speciale en harde landing zijn we in Porto Seguro aangekomen. Aardig dorp maar niet te lang blijven. We zijn hier 2 nachten gebleven omdat we zo laat aangekomen zijn en de kinderen hebben vriendjes uit Ohio gevonden dus uren zwempret in het zwembad. Ook nu blijkt hoe makkelijk het is dat ze engels spreken. Tjibbe vindt het ook leuk om Portugees te leren en besteld alles zelf. Yes! hij heeft het begrepen, zegt hij als het lukt. Peter is de hele dag aan het spelen in het zwembad met de jongens en vergist zich soms midden in het spel. Dan ketst er ineens een kletsnatte bal in mijn gezicht als ik gewoon lekker een boek zit te lezen. Niet heel lollig als je het mij vraagt.

Gisteren hebben we een auto gehuurd. Het leek ons leuk om zelf te rijden van Porto Seguro 70 km naar het zuiden. Peter ging de auto halen en we hoorden hem al van verre aankomen. Een Chevrolet Travis. We wisten niet dat Chevrolet ook kleine auto's maakt maar dat zal wel alleen voor Zuid-Amerika zijn. Er rammelt iets onder de motorkap en soms is het net of de handrem aangetrokken is terwijl we rijden, qua stank. Ik denk dat we een beetje verwend zijn. We hebben de kinderen ook uit moeten leggen dat je aan een hendel moet draaien om het raam zelf te openen en dat er geen centrale deurvergrendeling is. Van Porto Seguro naar Trancoso is ongeveer 75 km. Wij hebben er ongeveer 120 km van gemaakt omdat we de enige afslag die we moesten nemen niet gezien hebben. Althans niet begrepen hebben. Als je links af moet slaan, moet je eerst  naar rechts op een soort parkeerhaven stilstaan om vervolgens rechtdoor over te steken, snap je ? goed, wij niet en daar kwamen we pas 30 km later achter. De wegen zijn hier ook wisselend van kwaliteit. Soms met diepe gaten waar je beslist omheen moet en je hebt goeie stukken. Ik zou hier niet 's nachts willen rijden. Ze hebben ook midden op de snelweg verkeersdrempels, hele steile. Als je niet afremt, kom je zeker los. Vinden de mannen natuurlijk leuk maar ik zit met geknepen billen voorin. Hele steile heuvels laat Peter de auto gaan omdat we anders de volgende heuvel niet op komen. Het dal is echter heel kort dus het is net alsof je in de achtbaan van sixs flags zit! Maar na 2 uur kwamen we op de plaats van bestemming Trancoso! Een jongen die voor de gemeente werkt, ving ons op, vroeg waar we naartoe moesten en fietste voor ons uit. We hebben een heel leuk huisje gehuurd voor 3 nachten. Het dorpje is heel charmant en alle huisjes zijn in verschillende kleuren geverfd. 's Avonds heeft iedereen kaarsjes aan. Ze hebben hier zoveel leuke dingen te koop. Ik zou zo een winkeltje kunnen beginnen. Rieten lampen, boomstam tafels, witte klei lampjes en hele leuke hangmatten die in in Nederland nog niet gezien heb. We gaan nu weer even het dorp in om te eten. Wel fijn dat ik niet hoef te koken maar dat komt straks wel weer in de camper.

we zijn uit Rio vertrokken

en nu in Porto Seguro, ongeveer 700 km boven Rio. We waren van plan met de bus te gaan maar dat duurt 24 uur oa door de slechte wegen.We vinden het  iets te ver weg en hebben besloten om met het vliegtuig te gaan. Nog een behoorlijke onderneming. 1 keer overstappen en 1 uur 's nachts komen we aan. goodbye Rio

de laatste 2 dagen hebben we nog wel leuke dingen gedaan in de stad. Naar het Nationale Museum waar de hele geschiedenis van Braziië wordt verteld dus mooi leermomentje. Daarna met de kabelbaan de berg Sugarloaf op. Wat een uitzicht en ik wist niet dat Rio zo enorm groot was. Heel veel eilandjes voor de kust. Hier op de foto zie je het hele grote jezus beeld op de berg staan in de verte. Daar zijn we vrijdag naartoe gegaan met de taxi. Via een enorm steile kronkelweg zijn we de berg op gereden. Ook hier was het uitzicht enorm! Je kunt de Copacobana en Ipanima zien liggen. De zon schijnt en het is behoorlijk warm dus we zijn 's middags naar Ipanima beach gegaan. De mensen zijn hier over het algemeen zo vrolijk en aardig. Als ze iets verkopen en je schudt nee, lopen ze meteen weer door, spreken de jongens en ons voortdurend aan. Vaak stellen ze zich voor en krijg je een hug of zoen. Ja, ja ik zie jullie al denken allemaal, ze willen jullie wat verkopen maar nee, zo is men hier gewoon. Het lijkt wel alsof je in Nederland de jongeren, volwassenen en de bejaarden hebt. Hier vloeit alles in elkaar over en is er respect voor elkaar. Iedereen is enorm trots op z'n lichaam, jong en oud. 

Wat ik erg mooi vind zijn de wandelgebieden. De stoep bestaat hier uit een mozaïk van zwarte en witte steentjes. Voor de winkels vaak gewoon helemaal 1 kleur maar de Copacobana bijvoorbeeld heeft een golfbeweging. Ipanima heeft een soort 70's design. Voor belangrijke gebouwen vaak een bloemvorm. Mooi hoe ze de stad op een grafische manier versieren. Je kunt ook straten herkennen vanuit de lucht. Ik zet hiernaast een foto serie dan kun je het zien.

we hebben gefietst

door Rio. We ontbijten elke ochtend met z'n allen hier in het guesthouse. Heel leuk want je ontmoet reizigers uit Australië, Engeland, Duitsland etc. De één is op huwelijks reis en de ander op zakenreis. Martha zit als moeder overste aan het hoofd van de tafel en knuffelt niet alleen onze kinderen maar iedereen die hier komt. Volwassen mannen staan als een boomstam met paniekerige ogen. Did your mom not hug you ? she says. Het is ook haar huis waar we in verblijven.

De stad is erg mooi. Een mix van moderne gebouwen en oude gebouwen. Veel Portugese tegels. Heerlijke koffie, heerlijke vruchten sapjes en heerlijke taartjes. Allemaal zelfgemaakte lekkernijen. Ze eten erg veel vlees hier. Je kunt zelfs per kilo bestellen in een restaurant. Het ruikt heerlijk, gegrild vlees met grote stukken gegrilde uien erover en gesmolten kaas.
We zijn naar het planetarium gegaan. Helaas was er geen engelse vertaling. Niet te geloven, alles in het Portugees. Toch leuk. Vooral voor de jongens. Er waren heel veel scholen en de meiden wilden met de jongens op de foto! Als ze maar niet naast hun slippers gaan lopen. Daarna nog om een meer gefietst.

Hier zagen we onderweg nog een waanzinnig zandkasteel. Volgend jaar gaan we die nabouwen. Deze is gemaakt door artiesten die er dagenlang mee bezig zijn. Iedereen geeft wat geld voor deze kunst.

het regent!!!

Gisteren gingen we de stad ontdekken, door alle kleine straatjes van rio. Eerst gingen we met de metro naar centro toen gingen we een tocht van 4 km lopen. Allemaal schreeuwende mensen: "koop hier uw waren" natuurlijk in het Portugees. Ik en mijn vader liepen voor en mijn broertje en mijn moeder liepen achter. Ik en mijn vader gingen de route plannen we gaan zometeen naar het strand toe. 

We zitten nu in een hotel dat heet rio's guesthouse

Toen we gisteren gingen lopen, gingen we langs een heel leuk cafeetje dat heette Manon. 

the city of love

overal zie je stelletjes, jong en oud hand in hand lopen, kussen en genieten van het leven. Misschien komt het door het slaapgebrek maar het lijkt wel alsof ik door een roze bril kijk. De reis was intens. Allereerst waren we te laat met inchecken dus de tassen konden niet meer ingecheckt worden De tassen moesten gewoon mee als hand bagage met als gevolg dat de shampoo etc allemaal ingeleverd kon worden. Zo dat scheelt weer een kilo. Tjibbe kan daar helemaal niet tegen en raakt helemaal in paniek. Dat weten wij eigenlijk wel en moeten dat maar niet meer doen. Hij heeft meer tijd nodig n raakt in paniek als we te laat zijn. De connectie van Chicago naar Miami had ook vertraging waardoor een overvol vliegtuig op de komst van ons 4 stond te wachten. Siebe liep om 12 uur 's nachts het vliegtuig in en in plaats van meteen naar zijn stoel te gaan, dook hij de cockpit in, de deur stond toch open. De piloten gaven even een rondleiding en iedereen wachtte gewoon nog even langer. Snel zitten en Siebe viel meteen in slaap op mijn schoot en zijn voeten op de schoot van Tjibbe. Wij hebben bijna geen oog dicht gedaan maar Siebe heeft heerlijk geslapen.

De aankomst in Rio deed me meteen denken aan Indonesië. De tropische, vochtige geur op het vliegveld was kenmerkend. De douane zat goedlachs in vrijetijds kleding in hun hokjes. Heel gemoedelijk allemaal. De dame die iedereen checkt, achter de 'nothing to declare' balie, stond ook in een bloemen jurk op allstars. Dat zou ik me in Nederland en Amerika niet voor kunnen stellen. In de lift zitten dames die op het knopje drukken. Soms is hun lift helemaal versierd van binnen en zitten ze op een luxe bureaustoel, op-en-neer de hele dag. Door die grote stoel kan er ook bijna niemand in de lift. Vanaf het vliegveld was het ongeveer 20 minuten rijden. Het lijkt wel of de stad middenin het oerwoud staat. Overal bomen en planten. Ook op daken van flats.

Wat een leuke stad! en wat een vrolijke mensen. De dame van het guesthouse, Martha, stond ons al op te wachten en kuste ons meteen alsof we haar al jaren kende. Een grote omhelzing en een warm welkom met verse passie vruchten sap en thee. Siebe werd helemaal fijngedrukt en heeft wel 20 kusjes gekregen van haar. Tjibbe stond er als een zoutzak bij toen hij gegrepen en gekust werd, zijn ogen wegdraaiend.

We zijn een beetje moe en hebben een wandeling gemaakt naar Ipanima. Nog heerlijke tapas en ijs gegeten. Vooral dames kijken naar de jongens en Siebe aaien ze over zijn bol om zijn haar te voelen. Hij kan er nu nog om lachen maar de vorige keer in China werd het de mannen teveel en hebben ze een muts opgezet. Ik heb caps mee voor als het uit de hand loopt. Je gelooft het trouwens niet maar we hebben vanmiddag huiswerk gemaakt! SIEBE wilde het graag! niet te geloven. Meteen serieus op ingegaan natuurlijk.

wist je:
*   dat ze hier Portugees spreken en telkens in de lach schieten als Peter in het Spaans begint?
*   dat ze kleine auto's hebben en 90% op bio olie rijden?
*   dat 15 miljoen mensen in Rio wonen, net zoveel als in heel Nederland

we zijn aan gekomen in rio

het ging helemaal goed, het is heerlijk weer en nu gaan we even zwemmen in de zee aan de copa cobana.
later schrijven we iets meer.

we gaan over 45 minuten

naar het vliegveld van Traverse City. Marijke brengt ons. Alles is hier opgeruimd en schoon want we komen in mei pas weer in dit huis. Vervolgens trekken we weer verder langs de oostkust van Amerika. We hebben allemaal een rugzak. Het was erg lastig om zo min mogelijk mee te nemen want we hebben klamboe's etc mee. Siebe heeft een tas met 35 liter, Tjibbe 45 liter, ik 60 en Peter heeft 70 liter. Daarnaast iedereen nog een kleine rugzak voor de camera's, 2 laptops en i-pad. Wat een apparatuur allemaal maar de kinderen gaan ook huiswerk maken op de computer dus wel handig om ze mee te hebben.  Iedereen vindt het spannend en dat is te merken want de lontjes zijn kort. Ben blij als we zo ingecheckt zijn. Eerst naar Chicago, dan Miami en om 12 uur vannacht 9 uur naar Rio. De zwembroeken liggen bovenop! Ik heb mijn ring en de hangertjes van mijn oorbellen afgedaan.  Na al die verhalen over zakkenrollers etc. Op je teenslippers zonder bagage naar het strand volgens de lonely planet. Maar dat zegt men ook van Amsterdam en dat is ook onzin. We nemen al een week van iedereen afscheid. Tjibbe had het er moeilijk mee. Hij had het heel erg naar zijn zin op school. Siebe zal zijn vriendjes in de klas missen. Hij heeft een mooie voetbal gekregen en een t-shirt met alle namen van de kinderen. Gister avond zijn we nog naar een toneelstuk van de High School geweest. Erg goed. Je kunt daar ook toneel als vak kiezen en ik moet zeggen dat het professioneel was aangepakt. Het theater van de High School is groter dan de Beun in Heiloo of de Kleine Komedie in Amsterdam. Met licht en geluid etc. Lauren ging mee in de rolstoel, haar eerste tochtje naar buiten. Haar bovenbeen is gebroken en ze hebben het via haar knie geopereerd via 2 gaatjes. Geen gips ongelooflijk.

Goed als we gearriveerd zijn en weer bereik hebben, probeer ik even de eerste indruk te schrijven!

Hier nog even de beloofde fot van kerst in Amerika

niet langer in spanning

want wie wil er niet weten wat een snuggie is? In November en December zie je hier allemaal Comfort produkten. Comfort food en comfy outfits. Hier een comfy fleece deken waarmee je op de bank kunt liggen. Wie heeft het nu niet dat je dan net je wijntje of chipje wilt pakken maar  je wilt niet onder je warme deken vandaan ?  Mouwen in de deken zijn de oplossing! Als je nu maar niet snel naar de voordeur moet rennen als de bel gaat want dan zit dat ding weer aan je vast.

je hebt ook een heren uitgave zoals je kunt zien in een stoere camouflage uitvoering. Al die nieuwe woorden in onze taal. Googlen, yahoo, pingen, i-pad en nu snuggie.


Het is hier nog steeds  prachtig weer. 15-17 graden overdag met een stralend blauwe lucht. We zijn veel buiten en genieten van de laatste dagen hier in Amerika. Morgen is het afscheid op school en nu vind Siebe het ineens toch heel jammer. Ze zijn vandaag weer op field trip naar de dierentuin in Traverse City. We hebben wat leuke boeken voor de juffen en meester gekocht.  Steenstra speculaasjes om uit te delen. Siebe vindt het jammer om kerst te missen hier. In zijn klas heeft iedereen gisteren al een pak met teksten van kerstliedjes gekregen. Hij heeft alle liedjes al gezongen en de bijbehorende klappen geklapt maar zonder muziek dus wij hebben geen idee hoe de melodie is. De Hip Hop Reindeer is zijn favoriet. Reindeer workin'for The Claus.... Love their hip hop just because....

ev'rybody sing fa la la (clap clap)

De buurman die net alle Halloween dingen bij de H heeft opgeborgen is nu met de C dozen bezig voor Christmas. Al drie dagen komen er rendieren, sneeuwpoppen, noordpool pijlen, zuurstokken met lichtjes etc. uit zijn garage. Het lijkt wel Disney World. Hij is niet de enige hoor er zijn ook al mensen met van die blaasmachines en sneeuwpoppen in de voortuin. Ik ga even vragen of ik er een foto van mag maken. 17 graden en dit alles in het groene gras. Beetje vroeg maar het ziet er wel erg leuk uit. Wij vieren kerst op Tahiti en ben benieuwd hoe ze dat daar dan vieren.

Merry Christmas and a happy New Year !!!!

Zo lekker op tijd. Het wordt toch niets dit jaar met onze zelfgemaakte kaarten zoals altijd.

wie weet wat een snuggie is ?

de 1000 is gekomen

bedankt alle trouwe volgers, we hebben de 1000ste gekregen. nu is de grootste vraag wie was het?
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

door tjibbe



gebroken bovenbeen

Lauren heeft een gebroken bovenbeen. Tjibbe is een beetje bang voor paarden en wilde daar graag overheen. Hij belde Lauren om samen met haar voor de paarden te zorgen en ook een stukje te rijden op de paarden, Sparkle en Beaty. Vorig jaar heeft Tjibbe nl paardgereden op een paard dat zijn achterbuurman steeds trapte (bokken) dus hij was wat angstig. Nou als je het onderstaande bericht van Tjibbe hebt gelezen begrijp je dat hij voorlopig nog niet van zijn paardenangst af is! Het paard van Lauren, Sparkle , ging ervandoor en Lauren is tegen een boom aan gevallen. Marijke is meteen hulp gaan halen en Tjibbe stond daar ineens met 2 grote paarden aan de teugels in het veld. Even later is hij bij Lauren gaan zitten om haar gerust te stellen en haar zijn jas te geven want het was erg koud. Alles gaat verder goed met Lauren. Ze is geopereerd en weer thuisgekomen vandaag. Erg intens allemaal. Nu wil Tjibbe eigenlijk niet op reis want hij wil Lauren helpen met school. Hij zal haar wel missen deze laatste week in de klas!

GEVALLEN

tjibbe:
gister avond ging ik met marijke en lauren paardrijden door het bos. nadat we een uur hadden gereden kwamen we bij een appelboomgaard aan. toen zei marijke dat dit wel een mooi plekje was om te gaan galloperen. ik steeg af en ging naar hun kijken. ze begonnen heel rustig. en toen gingen ze snel. lauren ging een vallei binnen met heel veel snelheid. toen zag ik opeens laurens paard zonder berijder doorrennen ik en marijke renden er meteen op af. lauren dacht dat ze haar been had gebroken. dat was later ook door het ambulance personeel toegeven.

siebe:

alex is de grote
quinsey is de kleine
ik ben de gemiddelde

ik heb met  vriendje gespeeld genaamd alex en quinsey. en we hadden een nerf geweer gepakt. en we deden het vol met sneeuw. en toen gingen we elkaar aanvallen met sneeuw. en alex houdt heel veel van experimenteren dus had ik een soort rotje gekregen (explosief).

nog een weekje

hier in Michigan. Het zijn een paar rare dagen geweest. De jongens worden iets onrustiger. Tjibbe wil nu eigenlijk niet meer weg en wil op school blijven. Siebe kan niet wachten om te gaan want hij heeft het moeilijk. Als hij zijn werk niet af heeft mag hij niet buitenspelen en aangezien hij hier een dubbele handicap heeft nl. de taal én concentratie problemen, komt het buitenspelen wel heel erg op de tocht te staan. Als hij met de bus thuiskomt, rent hij naar huis over het pad, springt over alle opstakels zoals plantenbakken etc. en rent zijn broer in de armen. Nou dan ben je blij!! Toch leert hij heel veel. Als er iemand belt heeft hij hele verhalen in het engels en het rekenen gaat ook snel naar een hoger niveua in hun klas.
vb:  6 x 8 + 1 =  63 / 7 x 6    waar moeten de haakjes staan om de som kloppend te maken ? Siebe's klas.

Gelukkig heeft hij gisteren met een vriendje gespeeld en ik denk dat hij dat zelf even wil vertellen.

Wij hebben de Argosy klaargemaakt voor de reis in mei. Die doos achterop gaat weg en daar komt een fietsenrek aan as dinsdag. Je belt even naar lasbedrijf, kunt meteen langskomen en ze doen het binnen een paar uur. Dat soort dingen gaan hier heel makkelijk heb ik het gevoel. Ze hebben de caravan ook even helemaal nagekeken en we wilden een offerte voor wat repararties. Tijdens de check heeft hij meteen dingen gerepareerd want het was toch al open gehaald. Ik heb niet het gevoel dat men dat in Nederland meteen even doet.

later meer

halloween wordt opgeruimd

in de straten. De buurman heeft alles weer ingepakt wat met halloween te maken heeft. Je hebt daar speciale oranje opbergdozen voor. Heb ik gezien in de winkel. Hup weer op zolder bij de H. Op naar Thanksgiving. Het wasl leuk in Frankfort. Alle kinderen gaan verkleed maar ook ouders zijn volledig omgetoverd. Geen clowns maar veel heksen, lopende lijken en andere stoere personen. Het lijkt op Sint Maarten maar zonder liedjes en iedereen verkleed. Sommige mensen hadden hun tuin helemaal in een griezeltuin veranderd en andere zaten met de snoepbak als heks op de veranda. Hier even een foto van onze aanwinst. Ik hoop dat de tandarts het niet ziet want het zijn voornamelijk van die kleef snoepjes waar je eerst vrolijk op kauwt en vervolgens als ze iets zachter worden, je kaken niet meer van elkaar kunt krijgen. Lekker rustig thuis.

De voetbal is afgelopen. Vorig jaar was er rond deze tijd al wat sneeuw gevallen, vandaar. De jongens hebben heel erg hun best gedaan maar waren uiteindelijk na elke wedstrijd erg gefrustreerd. Iedereen deed zijn best maar het niveau verschil was iets te groot. Siebe uitte dat in het bekende huilen en 'gewond' op de grond gaan liggen. ( kent men bij de Foresters wel) Men schrok zich hier een hoedje en het is de gewoonte dat alle kinderen gaan knielen op het veld uit respect voor de gewonde persoon. Siebe stond na een minuut weer op en kreeg applaus. Ik hoorde meteen aan siebe's huil dat het nep was maar hier was men zeer onder de indruk van zijn wederopstanding. Siebe vroeg achteraf ook waarom ze daarvoor applaudiseerden. Ben blij dat het seizoen afgelopen is want nu hij dit door heeft.... Applaus voelt goed.  Als ze dat in Nederland gaan doen, dan moet men de hele wedstrijd knielen. Hier hebben de kinderen wel veel meer respect voor elkaar. Het staat ook overal op posters in de scholen. Je mag elkaar ook niet lichamelijk aanraken, duwen etc. Ik ben al door de juf aangesproken op Siebe's gedrag, hij had een meisje bij haar arm gepakt. Dat doet hij ook wel eens bij Sam en Philine, maar zijn lach doet dan wonderen. Als de school uitgaat, loopt men ook heel rustig zonder rennen, geduw en getrek achter de juf of meester aan naar de uitgang. Daar worden ze persoonlijk uitgezwaaid door die juf of meester. Have a great afternoon, enjoy etc. Vervolgens staat de directeur buiten die ook iedereen een fijne dag toewenst.

Ik ben als een dolle aan het naaien. Het is weer mooi weer, wel koud, maar ik zit binnen. Kussens voor in de caravan en een jurk voor Alice in Wonderland. Wat een gevogel met al die inches. Ondertussen nog een taart in de oven en gepiel met cups en pinches om hem uiteindelijk in de oven te zetten in 360degrees  fahrenheit. Er valt geen touw aan vast te knopen hier. Tjibbe hielp met met het kneden van het deeg. Het was een tijdje stil en opeens de volgende opmerking. Mam, ik zou best een keer als Ultimate Survival een dier willen schieten in het bos,zelf villen en opeten. Gewoon als we kamperen. WEGWEZEN !!!! Het jaag gevoel onder de mannen hier slaat over op de jongens. Siebe loopt in een camou pak en Tjibbe wil villen. Nu eten we al 2 jaar geen vlees en dan zo'n opmerking. Misschien toch vitaminen tekort? Ze hebben dit weekend toch nog een lekkere hotdog gehad van Marijke. In plaats dat ze ergens een lekker scharrel kipje oppeuzelen, zijn het altijd samengeperste vleesresten in de vorm van kippenvingers en hotdogs. Ik hoop dat het een vlaag van verstandsverbijstering was.

Maar goed lijstjes afwerken. Peter gaat 's nachts uit bed om zijn lijstje bij te werken. Nog even naar de kapper. Haren knippen, wimpers verven en waxen schijn je in Brazilië goed te kunnen. Van de benen, even voor de duidelijkheid. Volgens mij begint het carnaval binnenkort. Ben helemaal klaar voor het mooie weer en in een t-shirt en kort broekje lopen. Hier maakt het nl niet uit wat ik aan heb. Betrap me er zelf op dat ik al 3 dagen met een joggingbroek en uggs rond loop.

halloween

Het is achter de rug, halloween. Eigenlijk is het een soort 11 november maar er worden geen liedjes gezongen maar wel verkleed. We zijn naar het dorpje Frankfort gegaan. het was wel heel erg leuk we hadden samen 117 snoepjes. er waren heel veel leuke kostuums. mijn nichtje lauren was as een zigeuner verkleed en maile als spin. ik was als een nederlandse voetballer en mijn broertje was als een legerman. deze week hadden we drie dagen vrij omdat de energie uit gevallen was.

tjibbe