smile

Na een langzame start qua tempo zijn we vrijdag naar Provincetown gereden op het uiterste puntje van Cape Cod. Een drukte van jewelste want er is Portugal festival, ter ere van de eerste kolonisten uit Portugal die eeuwen geleden op deze plek geland zijn. Na een paar kilometer door een landelijk duingebied ineens een bruisend dorpje. Helemaal vol met galleries, gays en leuke terrasjes.  Mannen verkleed als vrouw op fietsen en zingend over de straat. Erg leuk en verrassend hier in Amerika en in zo’n klein dorp. Het lijkt wel een beetje op Amsterdam! Cape Cod moet ook helemaal vol zitten met kunstenaars want vrijwel alle kunst is van locale artiesten.

We hebben heerlijke malassada’s gegeten in een Portugeese bakkerij met heerlijke koffie. Een malassada is een soort oliebol maar dan langwerpig. Gemaakt van meel, eieren, melk en margarine. Ze smaken goed en zijn veel minder vet dan de Nederlandse versie. Heerlijk met poedersuiker. We hebben nog een soort gekke rekwisieten-, boeken-, interieur- en schelpen winkel bezocht. Tenslotte langs een klein museum en daarna via de haven terug naar de auto. Langs de kust hier heb je een hele strook met zomerhuisjes. Piep kleine houten huisjes die naast elkaar aan het strand staan. Elke keer ongeveer 10 dezelfde huisjes. Een soort zomer vakantie club. Dat zie je wel meer in Amerika. Een groep families met een zomerhuisje, een clubhuis en wat sportvelden. Er worden allemaal activiteiten voor de kinderen georganiseerd zoals zwem-, toneel- en tennisles. Vaak is het huisje al generaties in bezit dus de families kennen elkaar goed. Dit soort 'zomerkamp' ken ik niet in Nederland en het is niet te vergelijken met een bungalow park. Het is authentieker.

Vandaag, zaterdag, is er weer een stralend blauwe lucht. De jongens hebben wat vrienden op de camping en zijn veel weg op de fiets. In een meertje dichtbij zijn ze aan het vissen.'Catch and release' is het beleid. Je moet je vangst dus teruggooien. Om de steiger zwemt een enorm grote ‘snapping turtle’. Het lijkt wel een beest uit de prehistorie. Hij eet het aas van je haak af en volgens mensen om ons heen bijt hij. Vissen is echt hééééél populair hier in Amerika. Als je een beetje man bent heb je meerdere hengels. Een hengel-achter-je-aan-rol-karretje, hengelhouders voorop je auto, hengeldragers achterop je auto incl. coolbox, t-shirts en petten met hengelende beren etc. Gelukkig hebben onze jongens een hengel. Ik had Pe er één moeten geven voor zijn verjaardag! Vrouwen vissen overigens ook heel fanatiek!

Het valt ons ook op dat Amerikanen dol op honden zijn. Iedereen heeft werkelijk waar een hond. Eigenlijk bedoel ik minimaal één hond. We hebben al meerdere malen op camping meegemaakt dat er een massale zoektocht wordt georganiseerd naar een kwijtgeraakte hond of bijvoorbeeld, vandaag nog, was er een hond gevonden...”some one missing  a dog ?” wordt er dan geroepen. In koffie winkels hebben ze vaak honden koekjes. Het gesprek gaat ook vaak over honden. Die ene keer bij de kapper vroeg de kapster ook of ik een hond had? Dat is me in Nederland nog nooit gevraagd! Honden winkel, honden kleding, honden bumper stickers met wat voor hond je hebt etc. Iedereen heeft ook een hondenpoep zakjes houder aan de hondenriem hangen. Het is nl 'not done' als je de poep op straat of ergens anders laat liggen. Let wel : er worden grapjes gemaakt over Europa waar men dit niet doet, zelfs in films !Siebe wil heel graag een hond. Eigenlijk wil hij een puppy. Maar ja, dat is lastig. Misschien een hondje met een baby face? Hondenliefde gaat voor onze overburen op de camping wel heel erg ver. ‘Daddy is home’, riep de buurman gisteravond bij binnenkomst in de klapkar naar zijn vrouw en 2 hondjes. Geen kind te bekennen, hij is al tegen de zestig. Kortom , wij twijfelen enorm. Siebe is binnenkort jarig maar er zal zeker geen puppy in zijn kadootje zitten. 

Vlak bij onze camping is een State Park waar je kunt kamperen. We wilden er aanvankelijk naartoe maar zijn alleen een beetje lui en staan al 5 nachten op dezelfde plek. Het is hier nl ook erg mooi. We hebben wel door het park gefietst en bij een meertje lagen wat boten te huur. Tjibbe en Siebe zijn een uurtje gaan zeilen met een Sunfish. Lekker windje en een overzichtelijk meer.

Op de fietspaden naar het park staan overal  teksten zoals xing  (crossing) , look out, etc. Er staat ook SMILE. Leuk gevonden. Lekker fietsen en vergeet vooral niet te lachen. Ik vertelde het zojuist aan Tjibbe, zegt hij : mam daar staat 5 MILE. Ok, maar ik vind smile eigenlijk leuker.

Siebe komt net binnen. Peter moest hem natuurlijk ophalen in het donker. We horen van iedereen dat onze jongens zich zo goed gedragen. Ze bedanken iedereen voor het spelen, eten etc.  Siebe slaat nu helemaal door en heeft zojuist een canadeese jongen uit Montreal die zowel  Frans als Engels spreekt, gecomplimenteerd voor zijn Engels!  Waar Pe en zijn vader bijstonden! Niet te geloven. Straks krijg ik nog een complimentje voor mijn Nederlands... van Siebe.