Siebe's heeft een nachtmerrie gehad

....vertelde Siebe net tijdens het ontbijt. Waarover dan vroegen wij geïnteresseerd. Dat we in Amerika gaan wonen! Wij dachten over draken, haaien, z'n broer of vervelende ouders.

In plaats van vertrekken zijn we zondag op verzoek van de jongens op de camping gebleven. Ze willen nog meer relaxen en vissen. Prima.

Vandaag zijn we verder getrokken richting Wompatuck State Park net iets onder Boston. Hier blijven we en willen met de boot en fiets op-en-neer naar Boston gaan.

Onderweg zijn we naar het plaatsje Plymouth geweest. Hier zijn de eerste kolonisten vanuit Engeland aangekomen met het schip  “the Mayflower”. Deze mensen zijn eerst vanuit Engeland naar Leiden, in Nederland, gevlucht omdat ze gereformeerd christen waren en de koning van Engeland accepteerde dat niet.  De Nederlanders waren toen al heel tolerant en er leefden veel verschillende geloven naast elkaar. Dit speelt zich allemaal af rond 1610. Rond 1620 is deze groep Engelsen naar Amerika gegaan. Met ongeveer 120 man op het schip in 66 dagen over de oceaan. De helft stierf gedurende de eerste barre winter na aankomst maar gelukkig kwamen er snel meer boten vanuit Europa.

De hele geschiedenis spelen mensen na in een openluchtmuseum, Plimoth Plantation. Men heeft de nog overgebleven bestaande huizen van de kolonisten naar het museum vervoerd.  De hutten van de indianen, die in dit gebied leefden, zijn nagebouwd. In de gids wordt aangegeven dat we geen grapjes over de indianen mogen maken, geen uch en ho etc. mogen zeggen als we ze tegenkomen .  Als de eerste mega dikke verkleede  indiaan, inclusief Mohawk,  in een electrische rolstoel aan komt rijden, omdat hij zeker niet meer kan lopen,  kunnen we het onderling niet laten om daar toch grapjes over te maken.  In het dorp blijkt echter dat iedereen die er werkt zich helemaal inleeft in haar of zijn rol. De indianen stammen ook echt van de indianen af en weten werkelijk waar alles. Misschien leuk te weten dat :

-          Een indianen gezin hier een zomerhuis van riet en een winterhuis van boomschors heeft. Geen tipi tent dus hier in oost amerika.

-          Indianen elkaar nooit dood maakten in een gevecht, dat hebben ze van de Europeanen geleerd. Ze sloegen elkaar maar alleen een gebroken been.

-          Een indiaan een boot uit een boomstam maakt door de binnenkant er heel precies uit te branden. Dit proces duurt een week, 24 uur per dag en de boot gaat daarna tot 30 jaar mee!

-          Een indianen gezin maximaal 3 kinderen heeft.

-          Een indianen jongetje heel weinig hoeft te doen, dat zou Siebe ook wel willen !!

-          Indianen verbouwen volgens het 3 sisters principe: op een stuk land verbouwt men maïs, daarlangs klimmen bonen omhoog en op de grond groeien pompoenen tegen het onkruid.

Heel erg leuk om allemaal te zien hoe de indianen leefden. Daarna naar het dorp van de Engelsen. Ook hier was iedereen super serieus en waanden we ons in de wereld van 1627. Alle personen spraken oud Engels en zelfs oud-Nederlands omdat ze in Leiden gewoond hebben voor de overtocht naar Amerika in 1610-1620! Heel knap. Iedereen vertelde verhalen en bleef volledig in zijn rol. Men bakte brood in een grote gemeenschappelijke houtoven, Siebe mocht een hek bouwen met een boer, er was een ‘dokter’ en diestmeiden. Je kon bij iedereen in zijn huis stappen en ieder had zijn verhaal. Zoals :

-          De kolonisten hun zaden meenamen uit Engeland en Nederland.

-          Iedereen pas trouwde rond zijn dertigste.

-          Dat minimaal  50% niet kon lezen en schrijven.

We stonden alle vier aandachtig te luisteren en we mochten allemaal vragen stellen.  Een jongen vroeg of Siebe thuis ook op jacht moest. Siebe haalde meteen zijn zakmes uit zijn zak maar de jongen bleef volledig in zijn rol en deed net of hij die nog nooit gezien had. 

Siebe zou best in dat dorp willen wonen want daar hoef je in ieder geval niet naar school.

In de auto waren we allemaal een beetje stil want het was net alsof iedereen nog aan het door fantaseren was over het leven in de zeventiende eeuw. Het lijkt natuurlijk wel allemaal wel relaxt en vredig maar ik weet niet of je nu nog wel zin hebt om de hele dag bezig te zijn met het zoeken van eten en het bereiden van de maaltijd.